✅ *آیا اصلاح قیمت داروها در شرایط فعلی که همه حلقه های زنجیره تامین دارو با بحران نقدینگی مواجه هستند، می تواند راهکاری برای عبور از بحران کمبود دارو و بهبود دسترسی مردم به داروها باشد؟*

 

🔷به گزارش دوشنبه های دارویی، اکوسیستم دارویی کشور، ماههاست که از ناترازی شدید نقدینگی، گلایه های بلندی دارد و به هر جانب که روی کرده نتوانسته از شدت فشار آن بکاهد

 

🔷 به صراحت می توان ادعا کرد که آمار و ارقام ها حاکی از آن است که همه حلقه های زنجیره تامین دارو درحال سپری کردن یکی از سخت ترین دوره های حیات خود هستند و شدت فشار ناترازی نقدینگی، به طور روزافزونی درحال شدت یافتن است

 

🔷از سوی دیگر به نظر می رسد امید چندانی به تحقق وعده‌های دولت در تامین بودجه کافی برای دارویار نیست. ضمن اینکه تسهیلات بانکی نیز به منطور مدیریا نرخ تورم در کشور، کمتر از هر زمان دیگری در اختیار است

 

 🔷 شاید در چنین شرایطی، سیاست‌گذاران، با افزایش برنامه ریزی شده قیمت داروها، به دنبال بهبود شرایط نقدینگی و حفظ سطح فعلی دسترسی مردم به داروها باشند

 

🔷این استدلال بر این مبنا استوار است که اگرچه افزایش قیمت‌ها می‌تواند هزینه‌های پرداختی از جیب بیماران را افزایش داده و مقرون‌به‌صرفه بودن داروها (Affordability) را تحت تأثیر قرار دهد، اما در نهایت، منجر به بهبود دسترسی (Accessibility) به آن‌ها خواهد شد.

 

🔷شکی نیست در شرایط کمبود شدید دارو، دسترسی به آن‌ها به طور کامل مختل می‌شود. اما با افزایش نسبی قیمت‌ها، احتمالاً عرضه داروها تسهیل خواهد شد و زنجیره تأمین دارویی با بهبود وضعیت نقدینگی شرکت‌ها، عملکرد بهتری خواهد داشت.

 

🔷البته بی شک، این موضوع نیازمند یک پیوست رسانه ای قوی، فراگیر، منسجم و با بهره مندی از تمام ظرفیت های رسانه ای دولت است.

 

🔷نکته پایانی اینکه هر چند که در شرایط فعلی برای بقاء، شاید چاره دیگری جر اصلاح قیمت‌ها به صورت برنامه ریزی شده نیست ولی نبابد از این موضوع غفلت ورزید که مشکل صنعت داروسازی کشورمان را در نگاه کلان و بلندمدت باید در عدم سرمایه گذاری، بیشی گرفتن نرخ استهلاک از سرمایه گذاری، قیمت گذاری دستوری، کوچک بودن بازار دارویی و بسیاری مشکلات ساختاری دیگر جستجو کرد که افزایش قیمت دارو ممکن است در کوتاه مدت صرفا به مثابه بک مُسکن، مفید واقع شود اما در دراز مدت باعث کاهش تقاضا، افزایش ریسک سرمایه گذاری و .... شود.